ေရခဲေရ အ ေၾကာင္း

​ေ




ေရခဲေရ အေၾကာင္း
မႏၲေလးၿမိဳ႕ က်ံဳးနံေဘးတြင္ ညေနဖက္အေျပးေလ့က်င့္ေနသူ တစ္ဦးကို သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာ ပန္းဝင္လာခ်ိန္တြင္ ေရခဲစိမ္ ေရသန္႔ဘူးေပးလိုက္ရာတစ္ရွိန္ထုိးေမာ့ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္သတိလစ္လဲက်ၿပီး
ပါးစပ္မွအျမႇဳပ္မ်ားထြက္လာသျဖင့္ ျပင္ပ ေဆး႐ံုတစ္ခုသို႔ ပို႔လုိက္ရသည္ဟု သိရပါသည္။

ေနရာ ပန္းဝင္လာခ်ိန္တြင္ ေရခဲစိမ္ ေရသန္႔ဘူးေပးလိုက္ရာတစ္ရွိန္ထုိးေမာ့ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္သတိလစ္
လဲက်ၿပီးပါးစပ္မွအျမႇဳပ္မ်ားထြက္လာသျဖင့္ ျပင္ပ ေဆး႐ံုတစ္ခုသို႔ ပို႔လုိက္ရသည္ဟု သိရပါသည္။
ေနပူ ထဲ မွ ျပန္ လာၿပီး အိမ္ေရာက္ သည္ႏွင့္ ေရခဲေသတၱာထဲမွ ေရေအးေအး တစ္ပုလင္း ထုတ္ယူၿပီး အားရပါးရ ေသာက္ခ်ေလ့ရွိသူ တစ္ဦးသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္ပုိင္းက မ်က္စိ မ်ား
နီရဲလာၿပီးေခါင္းကိုက္လာသျဖင့္ ျပင္ပေဆးခန္းတစ္ခုတြင္ ေသြးခ်ိန္ၾကည့္ရာ အေပၚေသြး 200 mm Hg တက္ေနသျဖင့္ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ ေပါက္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဆရာဝန္က ေဆး႐ံု တက္ ခုိင္း လိုက္ရ သည္ဟု သိရသည္။

ရာ သီ ဥ တု ပူျပင္း သျဖင့္ ျပင္ ပသို႔ လံုးဝ မထြက္ ဘဲ အိမ္ထဲ မွာေနရင္း ေရခဲေရကို Water Coole r စက္မွ ယူၿပီး တစ္စြက္ စြက္ နဲ႔ ေသာက္ေလ့ရွိေသာမိသားစုတစ္စု ရွိသည္။သူတို႔တစ္အိမ္လံုးမိတ္အုိင္းေခၚမိတ္ဖုအျပင္လုိက္ ထြက္ၿပီး နီရဲေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။၂ ႏွစ္၃ ႏွစ္အရြယ္ကေလးမ်ားမွာေရခဲေရေသာက္ၿပီး ေခါင္းတြင္ အပူ ဖုႀကီးမ်ား ထြက္ၿပီး အ ခ်ိဳ႕ အ ဖုႀကီး မ်ားမွာျပည္တည္ၿပီး အနာကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။
ေရခဲေရကို ေလျဖင့္ မႈတ္ ေပး ေန သည့္ ပန္ ကာ တစ္မ်ိဳး Air Cooler ဝယ္ ၿပီး အ သံုးျပဳေန သူမ်ား မွာ မ်က္ႏွာ မ်ား ေရာင္အမ္းျခင္း၊ အေရျပားထူၿပီးယားနာမ်ား ထြက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိထားမိလာသျဖင့္ ေလ မႈတ္ပန္ကာထဲသို႔ ေရခဲေရမထည့္ဝံ့ၾကေတာ့ဘဲ သာမာန္ ႐ိုး႐ိုးေရကိုသာထည့္သံုးစြဲေနရေၾကာင္း သံုးစြဲသူမိတ္ေဆြတစ္ဦးကေျပာျပသျဖင့္ သိရေလသည္။ ေရခဲေခ်ာင္း ေရခဲထုပ္ အစားမ်ားသည့္ ကေလးမ်ားမွာ အပူကန္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာႏွင့္ မ်က္ခြံမ်ား ေပၚတြင္ မိတ္ဖုႀကီးမ်ားႏွင့္ အနာဖုမ်ား ထြက္ျခင္း၊ အစာမေၾကျခင္း၊ အာသီးေရာင္ျခင္းမ်ားအျပင္ အခ်ိဳ႕ မွာ ေရခဲ မ သန္႔ သျဖင့္ ဝမ္းကိုက္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
လွ်ာႏွင့္ အာ ေခါင္မ်ားတြင္ အနာ ခြက္ ခ်ိဳင့္ငယ္ေလး မ်ား ေပါက္ၿပီး အစပ္ မစားႏုိင္သူမ်ား ေဆးခန္းလာျပသည္ကိုေတြ႕ရဖူးသည္။လွ်ာေဘးမွာအနာဖုေလးထြက္လာေသာအခါ သြားဖံုး၊ အံသြားတို႔ႏွင့္ ပြတ္တိုက္မိၿပီး အနာ ျဖစ္လာသည္။ ထိုအနာမွာ အစက္ကေလးမွ က်ယ္ ျပန္႔သြားေသာ အခါ ခ်ိဳင့္ခြက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။အစာႏွင့္ အခ်ဥ္အစပ္တို႔ ထိေတြ႕လွ်င္ မခံႏုိင္ျဖစ္သည္။ စိတ္ပင္ပန္းသူ၊ ေသာ က မ်ား သူ၊ စာေမးပြဲနီးခ်ိန္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားတြင္ ဤပါးစပ္နာမ်ား ေတြ႕ရသျဖင့္ ဆရာဝန္ႀကီးမ်ားက Stress Ulcer ဟု ေခၚၾကသည္။
တုိင္းရင္းေဆးႏွင့္ ႐ိုးရာေဆးပညာ အယူအဆ ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္လွ်င္ ထိုအနာမ်ားသည္ အပူကန္ အ နာမ်ား ျဖစ္သည္။ ဝမ္းထဲမွ အစာအိမ္ထဲမွ အပူမ်ား အထက္သို႔ ကန္တက္ၿပီး ခံတြင္းႏွင့္ လွ်ာအာေခါင္၊ သြား ဖံုး တို႔ တြင္ အနာ စက္ မ်ား ထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူ၏ လွ်ာႏွင့္သြားဖံုးတြင္ မၾကာခဏ အပူကန္နာမ်ား ထြက္ၿပီး မစားႏုိင္၊
မေသာက္ႏုိင္ ျဖစ္ရေၾကာင္း ေျပာသည္။ ထိုသူ၏ အေလ့အက်င့္ကို ၾကည့္ေသာအခါ ထမင္းစားလွ်င္ ေရခဲေရပုလင္းႏွင့္ ေရခြက္ကို ေဘး မွာ ခ် ထား သည္။ ထမင္း စားၿပီးလွ်င္ ေရ ခဲေရႏွစ္ ခြက္ခန္႔ အဝေသာက္ခ်သည္။ဤ အက်င့္ေၾကာင့္ သူ႔လွ်ာမွာ အပူကန္နာမ်ား မျပတ္ ထြက္ေနျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ထမင္းစားၿပီး ေရခဲမုန္႔ စားၾက သူ မ်ားကို စား ေသာက္ ဆုိင္ႀကီးမ်ားတြင္ ေတြ႕ရဖူးသည္။ အခ်ိဳ႕ဆုိင္က စား ေသာက္ သူ မ်ား ကို ကုန္က်ေငြ Bill ရွင္းခ်ိန္တြင္ အခ်ိဳ ပြဲ အျဖစ္ ေရခဲမုန္႔ခြက္မ်ား လာခ်ေပးသည္။ အခ်ိဳ႕အလွဴမ်ား တြင္ လည္း ထမင္း သို႔ မဟုတ္ ဒံေပါက္၊ ၾကက္ဆီထမင္း စ သည္ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံၿပီးေနာက္ အခ်ိဳ ပြဲ ဝုိင္း သို႔ ထပ္မံႂကြေရာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚၿပီး အ ခ်ိဳ ပြဲ မ်ားႏွင့္ ေရခဲ မုန္႔ ေကၽြး သည္ကို ေတြ႕ရဖူးသည္။
ေရခဲမုန္႔အျပင္ေရခဲေရပါ ပါသည့္အလွဴမ်ားလည္းေတြ႕ဖူးသည္။ အီဆိမ့္ေသာ အစာမ်ား တစ္ဝ စားၿပီး ခ်ိန္ တြင္ေရခဲ မုန္႔၊ ေရခဲေရ ေသာက္ျခင္းမွာ အစာအိမ္မွ မီးဖိုႀကီးကို ၿငိမ္းပစ္သည္ႏွင့္ အလားသ႑န္ တူေလသည္။ လူ၏ အ စာ အိမ္ တြင္ ဝမ္းမီးဟုေခၚေသာအစာေခ်သည့္မီးရွိသည္။ပါစကေတေဇာဓာတ္ဟုလည္း ေခၚဆုိႏုိင္ေလသည္။

ထိုဓာတ္အား ေကာင္းမွ ဝမ္းမီးေတာက္မည္။ ဝမ္းမီးေတာက္မွသာ အစာေၾကမည္။အစာေၾကမွသာဝမ္းမွန္မည္။ဝမ္းမွန္မွသာအေၾကာ အခ်ဥ္ မ်ား ေပါ့ပါးၿပီး ေနထုိင္ေကာင္းမည္။ က်န္းမာမည္။

ထုိင္းမိႈင္းျခင္း၊ေနာက္ေၾကာတက္ျခင္း၊ဇက္ထုိးျခင္းတို႔မွာဝမ္းခ်ဳပ္သူမ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ
ေရာဂါမ်ား ျဖစ္သည္။အစာေၾကလွ်င္ဝမ္းမွန္လွ်င္ေညာင္းကုိက္၊ဇက္ေၾကာတက္ေဝဒနာမ်ား မျဖစ္ႏုိင္ ပါ။ ထိုကဲ့သို႔ အစာေၾကက်က္ေစရန္ ေတာက္ေနေသာ ဝမ္းမီးကို ေရခဲေရ ေသာက္ခ်လိုက္ေသာ အ ခါ ၿငိမ္း လိုက္ သည္ႏွင့္ သ႑ာန္တူေလသည္။

မီးပံုႀကီးကို ေရႏွင့္ေလာင္းခ်လိုက္ေသာအခါဝုန္းကနဲအခုိးအေငြ႕မ်ားႏွင့္ ျပာ ပူ မ်ား အ ထက္သို႔ ပ်ံ႕လြင့္တက္သြားသည္ကို ျမင္ၾကည့္ႏုိင္ေပသည္။
ထိုအခိုးအေငြ႕မ်ားသည္ အစာအိမ္မွ အထက္သုိ႔တက္လွ်င္လည္ေခ်ာင္း တစ္ေလွ်ာက္ႏွင့္ အာေခါင္၊လွ်ာ၊သြားဖံုး စသည္ တို႔ကို ေရာက္မည္ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူ ကုိယ္ တုိင္ ေန ပူျပင္းၿပီး မေနႏုိင္၊ မထုိင္ႏုိင္ျဖစ္ေအာင္ ပူျပင္းသည့္ ကာ လ က ေဆးခန္းမွ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္လွ်င္ သမီးမ်ားေသာက္သည့္ ေရခဲေရပုလင္းကို ယူၿပီး ေသာက္ မိသည္။

အ သိ တ ရား ရွိေသာ္လည္း ပူလြန္း၍ မေနႏုိင္။ အလြန္ အ ရသာ ရွိပါသည္။ ပူၿပီး ေမာ ေနသည့္အခ်ိန္ ေရခဲေရ ေအး ေအး ေလး ကို ကိုင္းဖန္ခြက္ႀကီး တစ္ခြက္ အျပည့္ေမာ့ခ်လိုက္ရသည့္ အရသာမွာ ေကာင္းလွသည္။ ထုိကဲ့သို႔ တစ္ပါတ္ခန္႔ ေရခဲေရကို ေသာက္ၿပီးေနာက္ စာေရးသူ ၏ လွ်ာ ေဘးတြင္ အပူဖုတစ္ခု ထြက္ လာသည္။ ထို ႔ေနာက္ အ ဖု ႀကီး လာၿပီး အနာျဖစ္ လာသည္။

စကားေျပာသည့္အခါ သြားႏွင့္ ပြတ္မိၿပီး စကားမေျပာႏုိင္၊ အစားမစားႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ ေရခဲ ေရ ၏ အက်ိဳးပင္ ျဖစ္သည္။ ေရခဲေရသည္ အစာအိမ္မွဝမ္းမီးအားကိုနည္းသြားေစသျဖင့္ အစာမေၾကသမွ်သည္အ စာေဟာင္း အိမ္မွာ သြားစုၿပီး စမ်ဥ္းဟုေခၚေသာဝမ္းအမာအက်စ္ခဲမ်ား ျဖစ္ရသည္။ ဝမ္းကိုခက္ခဲစြာ သြားရသည္။အ ပူႏွင့္ အေအး သည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဝိေရာဓိျဖစ္သည္။ ရွင္းျပေနစရာ မလိုေအာင္ ထင္ရွားေသာ ဓာတ္သေဘာ ျဖစ္သည္။

အစာ အိမ္ အတြင္းတြင္ အပူဓာတ္ ရွိသည္။ ထို အပူသည္ပင္ သက္ေစာင့္ဓာတ္ ျဖစ္သည္။ အ စာ အိမ္ မွ အပူ သည္ အာခံတြင္းသို႔ တက္သည္။ အာခံတြင္းတြင္ ငံု ထားလွ်င္ ပူေႏြးလာသည္။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ က အ ဇာ တ သတ္ မင္းသား ငယ္စဥ္က လက္မတြင္ ခူနာေပါက္သည္။ အနာ ျပည္ ကိုက္ သက္သာေစရန္ ဖ ခင္ ဗိမၼိ သာရ မင္းႀကီး က အာခံတြင္းတြင္ ငံုထားေပးသည္။ အာေငြ႕ေၾကာင့္ အနာျပည္ ေပါက္သြားသည္ကို သားႏုိးမည္စိုး၍ မ်ဳိ ခ် လိုက္ သည္။

အာခံတြင္း အေငြ႕၏ အစြမ္းကားအနာကိုပင္ျပည္ေပါက္ေစသည္။ဆရာဝန္တို႔သည္လူနာ၏ကိုယ္အပူခ်ိန္ကို ျပ ဒါးတုိင္ ငံုထားခုိင္းၿပီး တစ္မိနစ္ ၾကာေသာအခါ မွတ္သားရသည္။

၉၈.၄ ဒီဂရီဖာရင္ဟိုက္ ဆိုလွ်င္ ပံုမွန္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္တြင္း အပူခ်ိန္ တက္လာလွ်င္ အဖ်ားရွိသည္ဟု သတ္မွတ္သည္။ ျပဒါးခ်ိန္ ၁၀၀ ဒီဂရီဖာရင္ဟိုက္မွ ၁၀၃ ဒီဂရီ ဖာရင္ ဟိုက္
အထိ ခံႏုိင္ ရည္ ရွိေသာ္လည္း ထို႔ထက္ အပူႀကီးလွ်င္ သတိလစ္ျခင္း၊ တက္ျခင္း အ ထိ ျဖစ္ႏုိင္ သည္။ ၁၀၇ ဒီ ဂ ရီ ဖာရင္ဟိုက္တြင္ အူေပါက္ၿပီး အသက္ဆံုး႐ႈံးႏုိင္သည္။ ထိုကဲ့ သုိ႔ အပူႀကီးေနသူမ်ားကို ျပင္ပမွ ေရေအးဖတ္ တင္ ျခင္း၊ ေရခဲေရျဖင့္ ေရပတ္တိုက္ျခင္း ျပဳလုပ္၍ ရေသာ္လည္းပါးစပ္ထဲသို႔ေရခဲေရမတုိက္ရေပ။အစာအိမ္ေသြးေၾကာေပါက္ျခင္း ၊ အူေပါက္ျခင္း၊ သတိလစ္ၿပီး တက္ျခင္း၊ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ ေပါက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

တေလာကအလြန္အပူႀကီး
ခ်ိန္တြင္ မိတ္ေဆြ ဆရာဝန္တစ္ဦးကဘီယာဆုိင္တစ္ဆိုင္သို႔ ေခၚသြားၿပီး ဘီယာတုိက္သည္။အလြန္ပူသည့္အခ်ိန္တြင္
ဘီယာေသာက္ျခင္းသည္ အလြန္ ေကာင္း သည္ ဟု ေျပာသည္။ သဲကႏၲာ ရ တြင္ လမ္း ေပ်ာက္ ေန သူ တစ္ဦး သည္
ဘီယာသံဘူးငယ္ ႏွစ္ဘူးျဖင့္ အသက္ ဆက္ခဲ့ရဖူးသည္ဟု သူစာထဲတြင္ ဖတ္ခဲ့ရဖူးေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
ပ ညာ ရွိ သတိျဖစ္ခဲဟု ေျပာရမည္လား၊သတိမမူဂူမျမင္ဟုေျပာရမည္လား။အပူဒဏ္ကာကြယ္ရန္အေၾကာင္းျပ ခ်က္ျဖင့္
ညေနတုိင္း ဘီယာသြား ေသာက္ၾကၿပီး ၃၊ ၄ ရက္အၾကာတြင္ စာ ေရးသူတြင္ လည္ေခ်ာင္းနာၿပီး အသံ ဝင္ သြား သည္။

လည္ေခ်ာင္းနာသည္မွာ အစာပင္ မ်ိဳမခ်ႏုိင္ ျဖစ္သည္။ ေသာက္ခါစရက္က ဆီးရႊင္ခဲ့ေသာ ဘီယာ သည္ေနာက္ပုိင္းရက္
မ်ားတြင္ ဆီးပူဆီးေအာင့္ ျဖစ္လာသည္။ စာေရးသူကို ဘီယာေသာက္ ေခၚခဲ့သူ ဆရာဝန္ သူငယ္ ခ်င္း မွာ ေျခေထာက္
မေထာက္ႏုိင္၊ယခင္ကရွိေသာGout ေရာဂါ ျပန္ထလာၿပီး ေျခမဆစ္ႀကီး ေရာင္လာသျဖင့္၊
ဤကားဘီယာေသာက္ျခင္း၏
အက်ိဳးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေႏြထေနာင္း၊ ေဆာင္းမန္က်ည္း ဟူေသာ စကားရွိသည္။ ေရွး က ဗ မာႀကီးမ်ားသည္ ေႏြေန
ပူျပင္းခ်ိန္တြင္ ထေနာင္း ပင္ အရိပ္ေကာင္းေကာင္း တြင္ ေရေႏြးၾကမ္း အုိးႏွင့္ အညာထန္းလ်က္ခဲေလး စားၿပီး အပူၿငိမ္း
ခဲ့ၾကသည္။

ေရေႏြးၾကမ္းသည္ အဖန္ရည္ဟု ေခၚၿပီး ဝမ္းထဲကို ေရာက္လွ်င္ အပူကို ၿငိမ္းေစသည္။ ေလ ကိုလည္းေၾက
ေစသည္။ အစာအိမ္ႏွင့္လည္း သင့္သည္ဟု ဆိုသည္။ ေရွး က လူႀကီး မ်ား အ ဆို အ ရ ေႏြရာသီတြင္ ထ ေနာင္းရြက္၊
ထေနာင္းဖူး သုပ္စားလွ်င္ ဝမ္းေလွ်ာ၊ ဝမ္းပ်က္ ကာကြယ္သည္။ အ ပူ ၿငိမ္း သည္။ ေက်ာက္၊ ဝက္ သက္ ေရာဂါမ်ားပင္
ကာကြယ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ယခုေခတ္တြင္ ေရေႏြးၾကမ္းဝုိင္း ဓေလ့မ်ားသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ။

အလွဴမ်ားတြင္ ေရေႏြးၾကမ္းအုိးႏွင့္ ေရသန္႔ဘူးမ်ားကိုသာ ေနရာတုိင္း ေတြ ႕ေနရေလၿပီ။ လူ၏အသက္သည္ ဝမ္းမီး
ျဖစ္သည္။ ဝမ္းမီး အားမေကာင္းလွ်င္ ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳး ရႏုိင္သည္။ အစာ မေၾကေရာ ဂါႏွင့္ ဆီး ခ်ိဳေရာဂါ၊ ကုိယ္ တြင္
အဆီတက္ေသာ ေရာဂါ၊ ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါတို႔သည္ ေရခဲေရ အေသာက္မ်ားသူတို႔တြင္ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရ သည္။
ေရခဲေရကိုေန႔စဥ္ေသာက္သံုးသူမ်ားသည္ခႏၶာကုိယ္တြင္းမွဝမ္းမီးကို ၿငိမ္းေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။မီးၿငိမ္းေသာမီး ဖိုျဖင့္
ခ်က္ေသာ အစာသည္ မေၾကက်က္ႏုိင္သည္ကို သတိျပဳမိ ဖို႔ လိုသည္။
လြန္ကဲျခင္းသည္မည္သည့္အခါမွ် မေကာင္း၊
ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုိးက်ိဳး ရွိႏုိင္သည္။ေျမေသာက္ေရအုိးတြင္ထည့္ထားေသာေရေအးသည္သာမန္ေရေအးျဖစ္သည္။
လူကို ဒုကၡမေပးႏုိင္။ ထိုေရကိုပင္ အပူထဲမွ ျပန္လာလွ်င္ ခ်က္ျခင္း မေသာက္သင့္။ ေခၽြးသိပ္ၿပီးမွ ေသာက္ရမည္ဟု
ေရွးလူႀကီးမ်ားကဆိုသည္။ေရခဲေသတၱာထဲမွထြက္လာေသာ ပုလင္းမ်ား၊Water Cooler မွက်လာေသာေရတို႔သည္
သဘာဝ လြန္ကဲေသာ ေရပ်က္ ျဖစ္သည္။

ခႏၶာကိုယ္မွ လက္ခံႏုိင္ေသာ အေအးဓာတ္ လြန္ကဲ သျဖင့္ တုန္႔ျပန္ျခင္း၊
လက္မခံဘဲ ကန္ထုတ္ျခင္း၊တြန္းလွန္ျခင္းတို႔ကို ခံရမည္ ျဖစ္သည္။
ေရခဲေရကို အစဥ္သျဖင့္ ေသာက္ေနသူမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ေခတၱသာ ေရ ငတ္ ေျပၿပီး ျပန္ ပူ လာျခင္း၊
မၾကာခဏ ေရငတ္ျခင္း၊ အာေခါင္ ေျခာက္ျခင္း၊ အာသီးေရာင္ျခင္း၊ သြား နာ ုခင္း၊ သြား ဖံုးႂကြျခင္း၊ လွ်ာ အ ရ သာ
မေတြ႕ျခင္း၊ လည္ ေခ်ာင္း ပူျခင္း၊ နာျခင္း၊ အစာ ေရ မ်ိဳႁပြန္ ေရာင္ျခင္း၊ အ စာ အိမ္ ေရာင္ျခင္း၊ အ စာ မေ ၾကျခင္း၊
ဖ်ားလွ်င္ အလြယ္တကူ အူေရာင္ျခင္း၊ အသည္းေရာင္ျခင္း၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ လိပ္ ေခါင္းေရာ ဂါ ရျခင္း၊တစ္ ကုိယ္ လံုး
ေညာင္းကိုက္ၿပီးေနာက္ ေၾကာတက္ျခင္း၊ ႏံုးေခြျခင္း၊ မ်က္စိ အျမင္မၾကည္လင္ျခင္း၊ ေရခ်ိဳးၿပီးလွ်င္ မ်က္စိမ်ားနီရဲျခင္း၊
ဦးေခါင္းေနာက္ေစ့မွ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း၊ ဦးေခါင္းပူျခင္း၊ခႏၶာကိုယ္တြင္ယားနာမ်ားထြက္ျခင္း၊အပူဖုမ်ား
ထြက္ျခင္းတို႔ကို မလဲြမေသြ ျဖစ္ႏုိင္ေလသည္။
နိဂံုးအားျဖင့္ အႀကံျပဳလိုသည္မွာ-
၁။ ေျမအုိး၊ သဘာဝေရအုိးမွ ေအးေသာေရကိုသာ ေသာက္ပါ။
၂။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ႀကိဳခ်က္ထားၿပီးေသာ ေရကို အေအးခံၿပီး ေရက်က္ေအး ေသာက္ပါ။
၃။ ေရေႏြးၾကမ္း သို႔မဟုတ္ အဖန္ရည္ကို ထမင္းစားၿပီးတုိင္း ေသာက္ပါ။
၄။ နံနက္အိပ္ယာထ ေရမခ်ိဳးမီ၊ ညအိပ္ယာဝင္ခ်ိန္တို႔တြင္ ေရတစ္ခြက္ ေသာက္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ပါ။
၅။ ေရခဲေရ၊ အလြန္ေအးေအာင္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ေရကို ေရွာင္ပါ။
၆။ ထမင္းစားေနစဥ္ႏွင့္ ထမင္းစားၿပီး ေရခဲေရ တစ္ဆက္တည္း ေသာက္လွ်င္ အစာအိမ္ကို ဒုကၡေရာက္ေစပါသည္။
၇။ ေရခဲေရကုိ တစ္စြတ္စြတ္ ေသာက္ျခင္းသည္ အဆိပ္ေသာက္ျခင္းႏွင့္ တူသျဖင့္ ထိုအက်င့္ကို ေဖ်ာက္ပစ္ပါ။
၈။ ေရေၾကာင့္ အသက္ရွည္ေစႏုိင္သည္။ ေရခဲေရေၾကာင့္ အသက္တိုေစႏုိင္သည္ကို အထူးသတိျပဳပါ။